Is there any relationship between frontal QRS-T angle and subclinical hypothyroidism?

Abstract

Purpose: The aim of this study was to evaluate whether there is a relationship between frontal QRS-T angle on ECG and subclinical hypothyroidism (SCH). Materials and Methods: A total of 115 individuals included in this study, 41 patients have SCH and 74 individuals as healthy control group. Serum thyroid-stimulating hormone (TSH) level > 4.5 mU/mL was determined for the diagnosis of SCH. All patients demographic, electrocardiographic and echocardiographic data were collected and compared between the two groups. Results: The TSH level (5.7 [4.5-20] vs 1.2 [0.4-4.3] mlU/L), body mass index (BMI) (30.7 ± 6.4 vs 28.1 ± 5.3 kg/m2) and frontal QRS-T angle values (40 [2-188] vs 15 [1-86] degree) were higher in patients with SCH. However, left ventricular ejection fraction (LVEF) values were lower in subclinical hypothyroidism patients (58.9 ± 3.1 vs 60.8 ± 2.9). Correlations analysis showed the BMI (r=0.267, p=0.007) and frontal QRS-T angle were positively correlated (r=0.294, p=0.001), but LVEF were negatively correlated (r=-0.218, p=0.019) with TSH level. The multivariable linear regression analysis revealed that only age (OR:0.304 95% CI [0.242 – 1.147]) and), and subclinical hypothyroidism (OR:0.407 95% CI [15.175 – 42.494]) were a potential risk factors for increased of frontal QRS-T angle. Conclusion: The SCH was found to be an independent risk factor for increased of frontal QRS-T angle.Frontal QRS-T angle can be considered as one of the ECG parameters that should be noted in cardiovascular risk estimation in patients with SCH.Amaç: Bu çalışmada amacımız frontal QRS-T açısı ile subklinik hipotiroidizim (SKH) arasında bir ilişki olup olmadığını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya, 41 hasta SKH ve 74 sağlıklı kontrol grubu olmak üzere toplam 115 kişi dahil edildi. SKH tanısı için, serum tiroid uyarıcı hormon (TSH) düzeyi> 4,5 mU / mL olarak belirlendi. Tüm hastaların demografik, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik verileri iki grup arasında karşılaştırıldı. Bulgular: TSH seviyesi (5.7 [4.5-20]’e karşın 1.2 [0.4-4.3] mlU / L), vücut kitle indeksi (BMI) (30.7 ± 6.4'e karşın 28.1 ± 5.3 kg/m2) ve frontal QRS-T açı değerleri (40 [2-188]’e karşın 15 [1-86] derece) ) SKH'li hastalarda daha yüksekti. Bununla birlikte, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF) değerleri, SKH hastalarında daha düşüktü (58.9 ± 3.1'e karşın 60.8 ± 2.9) Korelasyon analizlerinde, VKİ (r = 0.267, p = 0.007) ve frontal QRS-T açısı arasında pozitif korelasyon (r = 0,294, p = 0,001), ancak SVEF ile TSH düzeyi arasında negatif korelasyon (r = -0,218, p = 0,019) saptandı. Çok değişkenli doğrusal regresyon analizlerinde, sadece yaş (OO:0.304 95% GA [0.242 – 1.147) and) ve subklinik hipotroidizim (OO:0.407 95% GA [15.175 – 42.494) frontal QRS-T açısı artışı için olası bağımsız birer risk faktörü olarak bulundular. Sonuç: Frontal QRS-T açısının artması, SKH hastalarda bağımsız bir risk faktörü olduğu bulundu.Frontal QRS-T açısı, SKH'li hastalarda, kardiyovasküler risk tahmininde, önemsenmesi gereken EKG parametrelerinden biri olarak düşünülebilir.